İşleri zorlaştıran insanların hayatımızın kaçınılmaz parçası olduğunu anladığımda acımıştı canım en çok.Bunlarla baş etmenin bir seçenek değilde bir zorunluluk olduğu gerçeği genzimi yakıyor parça parça dumanlar çıkarıyor.Katlanılmaz sancilarla başbaşa kalıyorum sonra.En yakınım bile bu kaçınılmaz zorluğun bir parçası olarak beliriyor karşımda . Yanımda olmasını beklerken düz yolun taşlarından biri oluyor. Işte o zaman anlıyorum vazgeçmekten vazgeçmem gerektiğini.