Ne zaman seni düşünsem,
Aklım başımdan gider,
Gider bir ağacın dalına konar
Ufka diker gözlerini
Bir umutla,
Senin yolunu gözler.
Ne zaman seni düşünsem,
Kalbim nehre akar
Akar gider
Bir umutla,
Senin kıyına vurmayı bekler,
Sonunda şelale olsada.
Gözlerim yollara düşer
Düşer her geçen arabaya
Bir umutla bakar,
Sonra da bir umutsuzca
Akşam karanlığında
Evin yolunu tutmak olsada.
Ne zaman seni düşünsem
Aklımı, kalbimi, gözlerimi yanıma alır
Bir de böyle bakınırız etrafa,
Şöyle bir dolanırız,
Baktık olmuyor
Sonunda yalnızlığın kapısına varmak olsa da,
Yine de bir umutla
Seni düşünmeye, beklemeye
Ve hep seni sevmeye varız
Var oldukça…