Bir ırkın bir millettin politikalarını belirleyen halktan ziyade yönetenlerdir. Bunlar geçmiş dönemlerde Hükümdarlar Kağanlar Krallar Padişahlar iken günümüzde ise halkın seçtiği lakin halka hizmetten ziyade ihtiraslarına boyun eğmiş siyasetçilerdir. elbette tarih içerisinde her millet şerefli karakterli lider vasıflı Hükümdarlar Modern anlamadada siyasetçiler yetiştirmiştir lakin günümüzde en makul sistem olarak değerlendirilen Cumhuriyette bile bir azınlık yönetemi hakim ve Halk savaşlarda vergilerde ve nice durumda bu azınlığın kendi menfaatleri doğrultusunda yaptığı uygulamalarla muzdarip oluyor .
Şehitlik kahramanlık gibi kavramlar mevcut. Kurtuluş Savaşında ölen herhangi bir asker sonraki nesiller özgürce yaşayabilisin diye ölmüştür ve bu elbette bir kahramanlıktır lakin aşırı milliyetçilik durumuda bazen bir sıkıntı, birey kendi ırkını devletini milletini sevebilir takdir edebilir lakin , devletin ahmak politikaları sonucunda ölmeyi şeref kabul etmek ne kadar doğrudur ? vatanı savunmak adına ölmenin onuruna erişmiş olsada ölen, bir generalin azıcık dikkatiyle ölmemiş olabilirdi bir avuç toprak kaybedilmemiş bir biçimde.
Birey ırkını milletini sevip geçmişine sahip çıkmalıdır lakin ırksal ayrılıkları bir kenara bırakıp dünya barışı için çabalamalıdır , insanı insan diye ele almalıdır . Şovenist fikirlerinden şovenist ruhundan arınıp özgün fikirleriyle yaşamalı ve neyin ne olduğunu bilerek varolmalıdır.