Eylül’de üşü,
Lakin
Tenini okşayan
O munis Eylül esintisiyle.
Hisset,
Saçlarının arasında süzülsün.
Eylül’den esinlen,
Pek tabii
Pencerenden masana misafir
O sarı sıcak güneş huzmesiyle.
Hisset,
Eylül güneşi tenine bürünsün.
Eylül’ü anımsa,
Hiç kuşkusuz
Yavan gülümsemene yaren
O yalan gök mavisiyle.
Hisset,
Eylül göğü gamzende büyüsün.
Eylül’den düş,
—Şükür—
Göğe kaldırdığım avuçlarıma
O kara gri güz kasvetiyle.
Hisset,
Eylül kasveti genzini bürüsün.
Eylül’e sarıl,
—Göremeyecekmişçesine
Bir daha şen şakrak kırlangıcı—
O ikindi sarısı kekre hasretiyle.
Hisset,
Eylül hasreti ruhuna sürülsün.
Eylül’de üşü;
Üşüt!
Unutma güzü;
Eylül son’un başlangıcı.