Bir şiir yazmak istiyorum azizim,
Yazdıkça hafiflemeyi…
Bu şiirimin okunmasını istiyorum,
Okundukça anlaşılmayı…
Lakin…
Kelime hazineme prangalar vurulmuş sanki
Sözcükler yumak yumak olmuş bogazimda
Yorgunlugumu anlatamıyorum en başta
Şehit olan hayallerimi ya da.
Aklımla duygularımın savaşında bir gaziyim ben
Kalbimin aort damarinda ohal ilan edilmiş
Uygun adımda yürüyen askercikler olmuş bıçak yaralarım
Dinmeyen bir pınar gözyaşlarım
Ve kaybettiklerimin ardından ağlarım.
Konuşmayıp da anlaşılmayı bekleyecek kadar toyum, ufagim
Çocukken annemden öğrendiğim bir şarkı olmuş kaderim:
Cik cik ötsün diye içeriye aldığım mini mini bir kus,
pır pır ederken canlandı
Ellerim bomboş kaldı
azizim,
BOMBOŞ…