Sadece gözlerine bakarak aşık olunur mu bir insana? Bilmiyorum. Zaten ben doğduğumdan beri hiç bir şey öğrenemedim. Hala anlamadım niye buraya geldiğimizi. Nasıl var olduğumuz zaten muamma. Soruları sormak kolay birde bunları çözmesi var. En zor integral sorusu bile bunlardan daha eğlenceli olabiliyor bazen. Nefes almayı kim öğretti bana? O seksi hemşire benim kıçıma vurmasaydı ben nefes alamayacak mıydım ? Yaşamak garip gerçekten. Niye yaşadığını, neden var olduğunu, hayatta ki görevini, en önemlisi de öldüğünde ne olacağını bilmemek çok garip. Mesela hayatını bir kadına adayan adamlar var bu dünyada. Bunun için mi doğduk biz bu dünyaya? Ya da kendimizi bütün insanlığa adayıp bir iyilik meleği olabilmek için mi ? Ya da tam dersine her şey rastlantı sonucu mu oldu. Bir gaz bulutu patladı ve evren oluşmaya başladı. Sonra saniyenin bilmem kaçta kaçı kadar zamanda ilk atom oluştu. Hidrojen! Bomm. Tarihin görmüş olabileceği en büyük bomba!
Sonra bilmem kaç bin -belki milyon- yıl sonra oluşmaya başlayan canlı nesli.
İlk kez kim bir kadına aşık oldu acaba? Ya da kadın mı adama aşık oldu ? Ben Adem’in ya da Havva’nın birbirine aşık olduğunu sanmıyorum. Sonuçta başka seçenekleri yoktu. Onların çocukları da olamaz. Muhtemelen torunları. Evet kesinlikle torunları. Çünkü eğer biz Adem ile Havva’dan geliyorsak ve bütün aşklar yalansa bile ilk aşık olan ben olacağım için Adem ve Havva’nın torunlarıdır ilk aşkı yaşayan.
Sadece gözlerine bakarak aşık olunur mu bir insana ? Hiç tutmadan elini mesela. Daha ses tonunu bile bilmiyorken. Hepsini geçtim hiç konuşmadan. Kokusunu almadan. Bilmiyorum. Zaten doğduğumdan beri hiç bir şey öğrenemedim hayata dair…
Sercan Aydemir