Kimsesiz bir çocuğun hayata bakışı gibi
Karamsar görmeli toz pembeyi insan
Alnındaki siyahı silmeye kıyamazsın
Emeğin rengi çünkü en doğal
Hiçbir şey istemiyorum
Nötr bir çizgideyim
Doğum ve ölüm anındaki beyazlık gibi
Yolumu arıyorum
Sonucunu gördüğüm sonuçsuzluklarda
Saatleri kırmak istiyorum
Zaman yok ediyor beni
Sarımtırak tarlalar kaplamış yol kenarını
Roadblues sesleri duyuluyor radyoyu karıştırırken
Otostop gençleri
Terkedilmiş yolların müdavinleri
Uçsuz bucaksız ormanın içinde giderken
Gün kendini karanlığa teslim ediyor
Bazen seviyorsun bu anı
Yolunu bulamamak veya kaybolmak
Arınmak gibi