‘Yürek’ kelimesine hiç bu kadar yakın pencereden bakmamışım.Hiç bu kadar yakından hissetmemişim onu. Bu denli gerçek olduğuna inanmamışım öncesinde. Meğer bulutmuş gönlüm. Manzarası güzelmiş de birazdan yaşanacak gözyaşı selinin habercisiymiş. Gönlüm. yaprakmış meğer. Bir ağaca tutununca kopmak zor gelirmiş. O daldan ayrılmak zorunda kaldığında savrulur gidermiş derbederce. Su kadar azizmişssin, başka gönüllere akıyormuşsun. Sana yakın olmak gönlümün en büyük isteğiymiş de acı veriyormuşsun bi o kadar da… Lugatmış gönlüm, sevigiyi yani seni hece hece işlemişim kendime. Biliyor musun? Sevgi çaresizliğe, çaresizlik cesarete dönüşüyormuş zaman içinde. Çareyi beklemekte bulamayınca koşmuşum sana yeniden. Anladım ki kelebekmişim.. Kısacık ömrüne tüm duyguları sığdıran bir kelebek.. Sabrım kadarmış ömrüm, ömrüm kadarmış sabrım..