Kırılgan bir mevsimdeyiz
Bahaneler alıyoruz üstümüze gecelik
Bitince aşkımın biriktirdiği, eceli derin
Kırılır peşi sıra etekleri mazimin
Yorgun martılar ümitle fırlatıyor
Ne varsa uzakların senaryosundan
Gitmek istiyor derine dalıp önce gözlerimiz
Yorgun olsa da acıya salıncak kurmaktan
Açık ara farkla geçiyor yalnızlık semtinden
Sözcükler sulanmamış, buruşup kalıyor orada
Ve son kez kırılıyor usulca kalbimiz
Bakir hayaller asılıyken boynumuza
Gecikmeli yalnızlıklar bulduk
Gayri meşru ayrılıklarda
Kazıdıkça kalbimizi içten içe
Tanıdıkça hayatı ve aşkı
Alıştık yalnızlığa
Şiirin güvertesinde ve
Bekleyen anılara
Terk etmenin üvey şeffaflığı içimizde
Unutularak büyüyoruz hala
Unutup ayrıldıklarımızdan
Hangi ağlayış döndürür zamanı
Yüzünde asılı kalan geçmişe
Senden ayrılırken şimdi bil ki ben
Kaderimi geriyorum alnımın gergefine
İzlenmeyen filmleri bekleyen gözlerimiz
Yeşilçam sinemasında dolarken
Kırılası kolay bir hayaldeyiz
Bahane aradık durduk ömrümüzce
Tutuşmadan ayrılan nice el var sonbaharda
Bir gün benim de elimi tutan olur elbet yanlışlıkla
16.08.2013
Cemre Bedir