Yazarların yazı gereçleri, onların yazma ritüellerini de oluşturur. İmgelem dünyaları o yazı gereçleriyle de zenginleşir.
Yazarların, yazarken kullandıkları eşya ve aletler konusunda zaman zaman takıntılı olabildikleri bilinen bir gerçektir. Bu ister dendiği gibi bir takıntı ya da fetiş olsun, ister manasızca büyütülen bir mesele, yazarların, büyük eserlerini yaratırken kullandıkları eşyalar biz okurlar için her zaman oldukça etkileyici ve ilgi çekici olmuştur. Burada yer alan listede de bazı ünlü yazarların, kitaplarını yazarken kullanmayı seçtikleri (çoğunlukla kullanmadan yapamadıkları) bazı özel yazı gereçleri yer alıyor.
Vladimir Nabokov: Nabokov, fihristlerinin üzerine kitaplarının taslağını çıkarırken Eberhard Faber Blackwing 602 markalı kalemi kullanırdı.
Ernest Hemingway: Hemingway ise yazılarının yaratım sürecini kurşun kalem ve daktilo ile dengeli biçimde yürütürdü.
“Yazmaya başladığınız zaman bütün olay sizdedir, okurda değil. Bu nedenle bir daktilo kullanmak daha iyi olur, çünkü daktiloyla yazmak daha kolaydır ve böylece daha çok zevk alabilirsiniz. Yazmayı öğrendikten sonra tek yapmanız gereken şey her şeyi; her duyguyu ve her duyguyu, görülenleri ve mekânı okura aktarmaktır. Bunu yapmak için de ilk yazdığınız metnin üzerinden geçmeniz gereklidir. Kalemle yazarsanız, okurun vermek istediğiniz mesajı alıp almadığını görmek için üç farklı fırsatınız olur. İlki, yazdıklarınızı tekrar okuduğunuz zamandır. Sonrasında onları daktilo ederken yazdıklarınızı geliştirmek için bir şansınız daha olur. Nihayetinde de son okuma vardır. Önce kalemle yazmak size, yazdıklarınızı gözden geçirmek için tek seferde üç ayrı imkân tanır.”
Hemingway’in yazarken tercih ettiği gereçleri, A Moveable Feast isimli Paris anılarından da öğreniyoruz.
“İhtiyacın olan tek şey mavi kaplı not defterleri, iki kurşun kalem ve kalemtraş (cep çakısı çok kullanışsız), mermer masalar, kahve kreması kokusu, etrafı silip süpüren bir sabah kokusu ve biraz şans.”
Jack Kerouac: Kerouac çoğunlukla küçük cep defterleri ve okullarda kullanılan kompozisyon defterlerini kullanmayı tercih etti. Bu defterleri, edebi notlar almanın yanı sıra fantezi spor skorlarını tutmak ve kendi icat ettiği ve tek başına oynadığı oyunları takip etmek için de kullandı.
Neil Gaiman. Neil Gaiman bir dolmakalem kullanıcısı. 2012′deki bir söyleşide bu konuyla ilgili şunları söylüyor: “Bu alışkanlık 1994′te, ben Stardust’ı yazarken başladı. Bu kitabın, 1920′lerde yazılacağı biçimde yazılmasını istedim ve büyük bir not defteriyle bir dolmakalem aldım. Bu, on üç yaşımdan beri ilk dolmakalem kullanışımdı. Yazdığım sırada daha yavaş hareket etmekten, cümlelerin üzerinden farklı şbiçimde geçmekten çok hoşlandım. Elle yazmanın, bilgisayarda olduğu gibi parçaları bir araya getirip silmektense sizi ikinci bir okuma yapmaya zorlamasını sevdiğimi fark ettim. Ayrıca dolmakalemi mürekkeple doldururkenki o dokunsal ritüelden de çok hoşlandığımı keşfettim.”
Altmış tane dolmakalemi olduğunu söyleyen Gaiman, romanlarını iki kalemle yazıyor.
Stephen King: Gerilim ve korku türünde romanlarıyla tanınan King, yaptığı bir röportajda Waterman marka dolmakalemini “dünyanın en iyi kelime işlemcisi” olarak tanımladı. Geçirdiği trafik kazasından sonra bilgisayar başında çalışmanın çok acı verdiğini fark eden King, dolmakalemle yazmanın kendisini yavaşlamaya ve yazdıkları üzerinde düşünmeye zorladığını keşfettikten sonra kitaplarını dolmakalemle yazmaya başladı.
Mark Twain: Mark Twain kendi tasarladığı deri kaplı ve sekmeli defterleri kullandı. Boş olan sayfaları daha kolay bulabilmek amacıyla tamamlanan sekmeleri yırtardı. Kalem seçiminde ise özellikle Conklin Crescent Filler’ı tercih etti. 1890′da Twain’in romatizması, yazmasını olanaksız hale getirince eserlerini dikte ettirmeye başladı.
John Steinbeck: Steinbeck tam bir kurşun kalem bağımlısıydı. Ünlü yazar, kitaplarını yazmaya yirmi dört kalemle başlardı. O da tıpkı Nabokov gibi Blackwing kalemlerine hayrandı, ancak bunun yanında Mongol 480 marka kalemleri de tercih etti. Söylenenlere göre Steinbeck, East of Eden isimli eserini yazarken üç yüz, The Grapes of Wrath‘ta ise altmış kalem kullandı.
Jane Austen: Austen’ın kullandığı defterlerden biri, dört sayfalık formaya sahipti ve kenarlarında ebru desenleri bulunuyordu. Sayfaların kenarları düz kesilmişti ve yine kenarlara kırmızı renkte damlalar serpiştirilmişti.
Truman Capote: “Hayır, daktilo kullanmıyorum; en azından ilk başta kullanmıyorum. İlk taslağı kalemle yazarım. Sonra tamamen tekrar gözden geçiririm, bu da kalemle olur. Son olarak da üçüncü versiyonu oldukça özel sarı bir kâğıda daktilo ederim. Hayır, bunu yapmak için yataktan çıkmam. Makineyi dizlerimin üzerine sabitlerim. Tabii ki, harika biçimde işler; dakikada yüz kelimeye kadar yazabilirim.”
Charles Dickens: Günümüzde yıpranması nedeniyle büyük ölçüde kahverengine dönen standart, siyah bir mürekkep kullanan Dickens, 1840 yılından sonra mavi mürekkeple yazmaya başladı. Çoğunlukla mavi kâğıt kullandı.
J.K. Rowling: Her ne kadar şu anda dünyanın en zengin yazarı olsa da, Rowling, Harry Potter‘ı yazarken basit bir klasör, dosya kâğıtları ve tükenmez kalem kullandı.
Arthur Conan Doyle: Sherlock Holmes dizisinin yazarı Doyle, birçok eserini Parker Duofold dolmakalem kullanarak yazdı.
Agatha Christie: Polisiye yazarı, kitaplarını Remington Home Portable Number 2 marka daktilo makinesinde yazmayı tercih etti.
Sylvia Plath: Eşi Ted Hughes’un Birthday Letters isimli mektuplarından öğrendiğimize göre Plath, Shaeffer marka dolmakalem kullandı.
(flavorwire.com)
Kaynak: notosoloji.com