Şehrin omuzlarından bakıyorum köhne sokaklarına
Çaresizliğin soğuk dudaklarından çıktıgım yağmur
Garip olan nedir yağmurun kendini ıslatmasında?
Boş bırakılmış ruhumun yakın yalnızlığında
Bana meydan okuyan kanatlanmış bir umudun takibindeyim
Heybesinde tüm güzellikleri barındıran kızın benzi için
Tüm karanlıklara bir ışık tutarcasına
İnsanlığın içindeki her türlü kötülüğe pogrom!
Bileklerine elem saran o zatın hıçkırın sesinde
İmrenmiş sözlerin öfkeyle örülmüş saçlarında
Tüm şairlerin bir yanını eksik bırakan,Kanlarına yaşamak karıştıran duygular vardır