sessiz ol.
ölüm, acıyla inleyene dek sessiz ol.
yüreğindeki acı yazgını anlatan tüm adamları sev.
anlatmayanları da.
Anlatmayanlar o yazgıya bir ateş düşüreceklerdir.
Unutma çocuk.
Çocuksun sen.
Gül desem de ağlamanı isterim hep.
En gerçek duygu hüzün gelir bana.
Nedensiz keder gelir.
Varoluşun soysuz acısı.
Gül desem de, hep ağlamanı isterim ben.
Ağlayınca daha çok severim seni.
İnsanlıksın sen çocuk.
Ağlarken de gülmesini öğreneceksin.
Gerçekler mutlu etmeye başlayınca seni,
Ağlamadan gülmeyeceksin çocuk,
Ağlamadan gülmeyeceksin.
şşşt..
yaşam, ölümle büzüşünceye dek, sessiz ol çocuk.
Elbet bağıracağın zamanı da dillendirecek kulağına
Tanrı denilen o velet.