Cümle bitmeden ölüyoruz.
Hikaye sonlanmadan gömülüyoruz.
Yaşadıklarımızla.
Aslında içimden pek bir şey gelmiyor.
Hiçbir kelime yok sana dair.
Sanki seninle birlikte satır aralarına gizlenmiş tüm hisslerim.
Ve geleceğim.
Büyük bir boşluk sarılı kalbime.
Sensizliğin getirdiği rüzgarlar uğulduyor.
Sokakları boş kalbimin.
Hayal gücü kırılmış.
Nefesi kesik.
Cümleleri yarım.
Öylesine yarım ki, heceler kayıp.
Ama anlatmak istediğim basit.
Boşluk sevgilim, yarım kalan boşluk doldurulmalı.
Başkasına tutunmadan, sarılmadan.
Aslında biliyorum hiç görmeyeceksin.
Sessiz sessiz fısıldayacak rüzgar.
Cümlelerimin dağınıklı kadar, karışık kelimelerimi.
Kalbine akacak dağınık aşkımın dağınık kelimeleri.
Yarım yarım.
Usulca kıvrılacak kuytu bir köşeye.
Gelen misafirlere iyi davranacak zarar görmesin diye kalbin.
Zarar görmesin diye ruhun.
Yarım cümleler karşılayacak, yeni misafirlerini.
Canım acıyacak.
Kalbim sahipsiz toz tutacak.
Kelimelerim eksik.
Kelimlerim sensiz.
Kelimelerim buruk.
Kelimelerim eski.
Kalbim tozlu, tozlu ve kırık.
Yarım cümleler bende kalacak, yarım cümleler seni koruyacak.
Çünkü sevgilim;
Sen Benim Yarım Kalan Cümlelerimsin…
Bitirmeye,noktayla tanıştırmaya kıyamadığım yarım cümlelerimsin…