nutku tutulmuş hüznüm , uyurken baharın kollarında ,
harama bulanmış nefesleri , ziyan eder ömrüm .
harcadığımdan beri yarınları , umudun yollarında ,
mahreme uyanmış hıçkırıklarda , ölüme imrenir gönlüm .
yorgun şiirler dökülür , bir evladın bağrı yanar,
gözyaşları kana boyanır , sevda türküsü bitmez .
on sekizinde mutluluklar ardımda , babam beni asi sanar ,
yarınlar ile donanmış yollar , Rabb’e secdesiz gitmez .
yol alırken avuçlarımda , bir ummana doğru ömür ,
nefsim ardımı bırakmaz , imanım ahireti gözler .
bugün vur mazluma bir tokat , olmadı hakkını sömür ,
kırma kulun kalbini , dünyada kalmaz elbet sözler .
gözlerimden damlar şimdi , yüreğimin feryadı,
kalbinde Rabb’i olanın , gözünde yaş dinmez.
şubat’a müebbet bir faniyim , intiharın yok adı .
alnı secdeye varanın , gönlüne küfr sinmez .
yağmurda yıkanmış şimdi , dilden dökülen her kelam .
hayat bir çocuk gibi , durmadan yolumu gözler .
var sende sevme bizi , yine de deriz vesselâm .
günaha boyanmış her nefis , nerde Rabb’e verilmiş sözler …
hakan say