Burada olman gereken akşamlardan biri
Yazılırken yaşanıyor, tam şu an
Bir bar tezgahında çay iken iki ruh bunağı
Fincanda savaş kaşıkla dönüyor!
Yazılırken yaşanıyor, tam şu an
Bir bar tezgahında çay iken iki ruh bunağı
Fincanda savaş kaşıkla dönüyor!
Merdivenlerde eski kirli ruhlar
Bir kadın, elinde şişe
Kafamda parçalamayı bekliyor…
Avucumuzdaki soluklardan tüketiyoruz
Her yeni yaşamak, düş kırığı
Çok kırık, çokça kırık!
Elimize, kolumuza, uyluklarımıza kadar kırık!
Kadın bir köprüden atlıyor
Öteki kadın yastığında, epeyce huylu bir kedi
Tırnakları etimde, çekip gözlerime saplıyor!
Oysa hiçbir kirpik böyle acıtmazdı canımı
Ya da ben, yanmaktan unutmuşum yanmayı !
Burada olman gereken akşamlardan biri bu
Biriydi.
Zeminle gök, yer değişti
Sen üzülme, sen sakın üzülme!
Cenazem yetişir sabaha
Saçlarından yıldızlar düştüğü vakit teker teker
Gece gündüze iner
Ve kadın, yine gider!…
Umut Köksal 15.8.2014