Kimi zaman en yakınlarındır sana en uzak olan,en çok hissettiklerin belki de.Ancak onlar da hissettiğin yakınlığı hissedemediğin de uzaklık kavramı varlığını gösterir.Artık farklı bir kelime daha öğreniyorsundur hayattan.Her zaman sevilebilir mi yakın olan,uzak olduğu vakitte de.Koşulsuz sevebilmekti belki de asıl olan.Hiç görülmedik yerlere yolculuğa çıkmak kadar heyecan verici,bir başkasına çıkılan yolculuktu.
Onda kimsenin göremediklerini görebilmekti.Hep öyle kalması için çabalamak.Kendinden çok onunla uğraşmak,emek vermek.Kendin olmaktan verilen ödünlerdi belki de hataya atılan ilk adımlar.Onları dahi sevebiliyordu birlikte yaşandığı için pişmanlık duymuyordu ya da sadece kendini rahatlatıyordu.Bir vakit her şeyi onda gördüğü insan hislerini kaybetmişti.En büyük hissedişleri yaşadığı kişi yoktu.Olsa bile artık saatlerce baktığı,yüzünün her köşesini ezberlediği,hissedilen ruh yerinde değildi.Bunu hala kabullenemiyordu.Herkes farklı görse de,ona sırf bu yüzden kızsalar da hala bir şeyleri ispatlamaya çalışıyordu.Yapılan hatalar umrunda değildi,farklı olduğunu biliyordu,onun öyle biri olduğunu kabullenemeyişti belki de tek çıkmazı.
Bir gün anlatmaya çalışırken onun öyle biri olmadığını karşı taraftan gelen cevap değiştirmişti doğruluğuna inandığı duygularını.”Belki de sen onun en güzel yanlarını,masumiyetini görebilmek için,onu sevebilmek için herkesten çok çabaladığından,görmek istediğine inanmıştın bu zamana kadar.”Bu doğru olabilir miydi?Hiç mi tanıyamamıştı bunca vakit?Birlikte geçirilen her saniye anlamsızlaşmış mıydı?
İnsan hep inandığını görmek istiyordu bu doğruydu.Sevilen belki de insanın iç yansımasıydı bir vakit gördüğü,dokunduğu,hissettiği bu hayatta.İnancını sağlam tutmaya çalıştığı,bunun için çabaladığı en zayıf anlardaydı gerçek sevgi.İnandığını ve gördüğünü bir kılmaya çalışmaktı gerçek emek.Kim ne kadar haklı diye bakmadan sırf onun için bir şeyler yapabilmekti.Ya da hala gerçek sevgiye inancını kaybetmemek için çabalamasıydı bu bahaneler de insanın iç çatışması.Belki de hayat kendimizle verdiğimiz zaman,mekan ve duruma göre değişen ama hep süregelen çatışmalardan ibaretti.Hissedilen hiçbir şey uzak olamazdı insana..