Şunu anlayabiliyorum artık, insan bir kişiyi tamamiyle unutamaz. Kalp birden fazla kadına aşık olabilir.
Eski sevgiliyi unutmak imkansız her zaman bi sevgi vardır içinde, isterse bu sevgi nefrete dönüşsün ama vardır,
isterse şu anki sevgilisini çok sevsin unutamaz, hiç bir sevdiğini. Hep biraz biraz vardır kalp o kadar geniştir ki herkes için bir yer açar
kırk kişiyi taşıyan dolmuş gibi her zaman bir kişilik daha yer vardır ve oraya kırk birinci, kırk ikinci kişi gelecektir. Ama insanoğlu her zaman en çok kendisini sever.