Karadeniz şimdi tüm hırçınlığıyla yüzüme vururken
Hayatın tekdüze yorguluğundan demir atmışım huzura
İrili ufaklı taşların üstünde oturmuş Rüzgarın saçlarımla dans etmesine müsade ediyorum
Gözlerim denizle gökyüzünün birleştiği ufuk çizgisine sabitlenmiş
Sanki hayatın tüm püf noktaları oraya gizlenmiş
En sevdiğin renk ne diye sorarlar ya; işte hayatın bu rengini seviyorum
Mavinin tonları boy gösteriyor sahilde
Arkamda pembe gülleriyle yemyesil bir park
Bir şarkı çalıyor az ötedeki kafe de
“Bu şarkı kalbimin tek sahibine..”
Tüm bu renkler birleşiyor kalemimde
Şiir oluyor kağıda, rengarenk bir şiir
Dikkatle oku; bu şiirde
bitmemiş aşkların şarkısını,
Bu şiirde mavinin hüznünü duyacaksın
Yeşilin ve umudun kokusunu alacaksın
Ve bu şiiri yaşayabilirsen eğer;
Sen de hayatın tadına varacaksın..
Zeynep Akay