Yalnızlık
Huzra koşan adımlarda vapurun sesi duyulur. Sustum. yürümüyordumda artık ayaklarımın peşinden sürükleniyordum. Yoruldum. Yorulacak ne yapmıştım ki? Bıktım. O kadar maratonlaşmıştı hayat. Sonra ben kulvarıma meydan okudum kendi sınırlarimi kendim…