O kadar çok gezdim ve aradım ki mutluluğu, ne ben söyleyeyim nede siz sorun. Diyar diyar belki; belkilerin içinde bile aradım belki. Olmayınca olmuyormuş nasipten öteye hiçbir şey. Tam bıraktım dedim mutluluğu aramayı işte o zaman diyarın sonsuzluğunu keşfettim. Mavi.. Evet, tamda olarak bu. Kaldırdım kafamı ve gördüğüm tek şey uçsuz bucaksız bir mavi. Tam aradığım mutluluk gibi. Uçsuz bucaksız olan tek şey mavi. Bende sanıyordum ki sevgimdi uçsuz bucaksız olan. Böyle bir güzelliğin karşısında nasıl olur da boyun eğemezdi ademoğlu ? Ben eğdim. Her şeyi bıraktım ve ona gittim. Uçsuz bucaksız mavilik diyarına gittim. Sonunda ne mi oldu dersiniz ? Elimde kocaman bir mavi ve hiçliğim ile kaybolmuşluk içerisinde dalga dalga dalgalandım. Sonsuzluğu ararken, kendi sonumu getirmiş oldum. Nicedir tatlı bir son.