Çok sevdim seni. Sen hiç görmedin belkide. Gözlerimin gözlerine bakınca neden dolduğunu; gözümden düşenlerin gönlümden taşanlar olduğunu hiç hissetmedin. Anlamsız mırıldanmalarımın, sana seslenen türküler olduğunu hiç duymadın. Gönül telime vurdukça; bağlamamın feryadını hiç işitmedin. Öyle ya sorarlarsa sen de sevdin(!)
Çok sevdim seni. Kalbimde o kadar çok yer edinmişsin ki; ne geleceklere yer var, ne kendime. Doğru. Seni öyle kapatmıştım ki ben kalbimin odalarına. Anahtarlarını tek tek sevgi sözcüklerine asıp; mırıldanmıştım kulağına. Hiçbir anahtarım kalmadı ki elimde seni azad edeyim. Gerçi olsa da seni bırakır mıyım; yapamam değil mi? Haklısın…
Seven adamın huyudur bu. Seven adam varlığını da yokluğunu da sever. Ayrı gayrı olmaz onda. Sevmenin adamlığının cinsiyeti olmaz; kalbine dokunduğunda kanıyorsa yaran, kabuk bağlamamışsa bağlamıyorsa çok sevmişsin arkadaş. Ölçüsüz sevginin, ölçüsüz yaralarında can kaybı yaşarken; kan dökülür gözüne ama ağlayamazsın. Kan kussa göz bebeklerin kızılcık şerbeti içtim diyemezsin; kelimelerle beraber yalanların dökülmesin diye.
Seven insan anlamaz, gidemez, konuşamaz, duyamaz. Sadece sevmiştir o. Gelişine de gişine de sevmiştir işte. Öyle sever ki; gönlünü ayırıp dikenli tellerle çevreler onu. Öyle çevreler ki kendisinin bile çıkarmaya gücü yetmez. Dokundukça kanar parmakları, kan damlaları karışır mürekkebine, kan kokusu siner alın yazısına ve kan demeçleriyle doldurur sökemediği yarasını hecelerce.
Seven insanın kitabında olmaz gündelik. Gündelik değil ömürlük tutar gönül sayfalarına notlarını. Öyle her harfi sarf etmez; dikkatli kullanır kelimelerini. Özenle seçer sevdiğini seslendiren harfleri. Öyle özendir ki bu; hiç okumayacağını bildiği halde yazarken bile onu incitecek kelimeler çıkmaz kaleminden. Hayalindeki onun incinmesi bile ağlatmaya yeterdir onun için. Yazar işte seven insan. Hayalindeki onu yazar ve hayalini sever.
Seven insan gariptir. Kimilerine göre meczup, kimilerine göre enayidir. Halbuki seven er kişinin ehlidir. Sevmeden, sevene meczup demek ancak ona imrenmektir. Seven insan böyledir. Tek tesellisi dualarında onun mutluluğunu dilemektir…