Sadece sessizliği seversin.Kimsenin olmadığı yerde kafanı dinlersin.Bir şey olur ve o çocukluk anların yok olur.Mavinin tonlarını seversin. Masmavi gökyüzü gibi.Mutluluğu gökyüzünde bulmak gibi .İnsanların vermediği mutluluğu gökyüzünün vermesi gibi.Sahi insanlar gökyüzünde olsalardı oraları da kirletirler miydi ? Huzur kokuyor gökyüzü.Aslında hayatı gökyüzünde ,yıldızlarda bulmak gibi.Her şeyi boş ver düşünceni kullan yalnızlığı seç.Bil ki daha mutlu olursun .Belkide hep ”keşke hiç büyümeseydim ”demelerimiz bu yüzden .Olgunluğun altında eziliyoruz .Bilmiyorum ,en azından ben öyle hissediyorum .Bazı şeyleri yaşamamış olmayı.Çünkü çocukluk ,masumiyet güzel şeydi .Unutulmayacak kırgınlıklar biriktirdim ,gökyüzüne salacağım hepsini belki daha mutlu olabilirim .Belki öyle çıkar içimdeki gök kuşağı.Çok gülerim ama boş yani.İnsan kendini iyi tanır.Her şey pembe gözlükler gibi güzel değil.Yalnızlığıma cesaret alarak yaşıyorum. .Ama ben güçlü olmak istemiyorum ki .Her şey oluşuna bırakılsın.Bir noktadan sonra normale dönmesi için değilde,işlerin bundan daha kötüye gitmemesi için dua edersin .Yeter bence ,sessiz sessiz hayatı yaşamaya devam edelim .