Gidiyorsan, gitme demeyeceğim.
Ne kadar gitmeni istemesem de…
Biliyorsun, ağzımdan çıkmayacak sadece beş harfli bir kelime.
“Gitme..”
Geri adım atmak bana göre değil..
Üzgün olsamda, elimde kalan sadece gururum
Yok sayamadığım gururum.
Anladım ki, senin adın aşk’la aynı değil..
Aşk sadece bana vaad ettiğin hayatın, yalanı.
Oysa aşk yalan mı ?
Kim bile bile yok sayardı senin hatalarını ?
Ben, yok saydım.
Görmezden geldim, beni parçalayışlarını.
Gözüme baka baka beni terk edişlerinden sonra, gelişlerini hep kabul ettim.
Gözyaşlarım biter mi bu saatten sonra?
Adına yazdığım onca şiir onca yazı hiç yazılmamış gibi silinir mi sayfalarımdan?
Ya da
Yakabilir miyim hepsini tek tek..
Yırtıp atabilir miyim bütün fotoğraflarımızı?
Şarkımız hiç söylenmemiş gibi gelir mi bundan sonra kulaklarıma?
Aklım seni unutur bir gün elbet..
Birkaç dost tesellisiyle avunurum, kalamazsın ya içimde müebbet.
Kalbim, bir daha böyle atar mı bilemem.
Bir başkası dokunabilir mi en derin köşelerine?
Dokunsun istemem.
Sabrederim, zamanımı seni unutmanın uğruna geçiririm orda burda.
Bir kaç rakı şişesi, sayamadığım kadehler ve hep aynı meyhane müziği..
“Sen hiç kimseyi sevemezsin..”
