Nasıl başlasam bilemiyorum
Seni anlatacak o kadar çok cümlem var ki
Hepsi yüreğime taarruz halinde
Çünkü;
Korkuyorum yazmaya seni
Tam yazacağım derken
Korkuyorum ya gözyaşlarım dağıtırsa mürekkebi
Ağır geliyor adını söylemek
Dilim kaldırmıyor
Gözlerimden taşıyor
Bu beden kağıda
Oysaki sen bir şiir olup dokunmuştun yüreğime
Tam bir umut beklerken
Ama siyah gene hükmetti
Hep mavi olan umutlarıma
Elimde kalan sadece
Hayallerim,şiirlerim,şarkılarım….
Avutmuyor artık
Yokluğunun hüznüne bürünen gecelerde