Bir kapının deliğinden bakıyorsun
Hayat şarkısını söylemeye başlıyor.
Kirpiklerimden dökülen şarkılar
Bestekarlar masasına düşüyor bardak bardak.
Kapılar tekrar çalınıyor
Tekrar ve tekrar…
Güneş pencereleri yoklarken,
Cama yapışıp kalıyorum.
Timsahlarla dolu nehirlere atlamak geliyor içimden.
Dişlerde parçalanıp, öğütülmek istiyorum.
Ruhunu teslim etmek kolay.
Ya bedenine ne olacak?
Ya da hayallerine?
Ya yeşil otlar bitecek hayallerinde;
Ya da koca ağaçlar dikilecek bedenlerinde.
Söylesene hangisi yakalayabilir salyangozu?
Ya da ağacın tepesine çıkabilir misin, ağaçtan önce?
Hayallerim…
O özlemini çektiğim her şey.
Kahvaltı sofrasında en köşedeki peynir gibi
Unutulup gitti.
Sıcacık sofradan arta kalan,
Bir sokak çocuğunun buz gibi yüzü.
Şimdi birkaç metelik sıkıştır umutlarıma
Al götür hayallerimi
Hiç görmediğim dumanlı sokaklara.