14 Şubat deyince sevgililer günü akıllara geliyor ve tabi ki süslü paketlerde hediyeler, belki bir demet papatya ya da tek bir gül, iki satır şiir vs..
15 Şubatta ise 14 Şubat ta bu romantik eylemler hiç yaşanmamış gibi, hır güre devam edenler..
Sevgili neydi sahi?
Peki ya sevgi neydi?
Sahiden neydi sevmek ?
Kim sevdi ki çıkarsızca?
Kim söylemedi yalan arsızca?
Sahi neydi sevmek?
Güya karşılık beklememekti
En çok da sevdiklerimizi üzmek
En güzel hünerimiz değil miydi?
Sevgi neydi?
Anlamak, hoş görmek değil miydi?
Kabullenmek miydi, olduğu gibi
Değiştirmek miydi? İstediğimiz gibi.
Sevgi neydi?
Sabır mı?
Sevginin sabıra ihtiyacı olur mu ki?
Emek miydi sevmek?
Sevdiğine severek hayat feda edilmez mi?
Sevmek, hesaba gelir mi?
Sevmek matematiği sever mi?
Sevmek sadece..hissetmek değil mi?
Sevgi, sen ben olmamaktır.. biz olmaktır. Kendimiz için istediğimiz her hayrı sevdiğimiz içinde isteyebilmektir.
Sevgi yeri gelince sevdiğinin gözyaşını henüz akmadan görebilmek, yeri gelince kusuruna bile kör olabilmek belkide..
Vakti zamanında iki kardeş Allah’ ın veli kulu yaşarmış bir köyde..
Kardeş velilerin duasını almak isteyen bir garib yolcu kul o köye gitmiş..
Kardeş velilerin dergahına gitmiş, daha büyük olan veli sohbet halindeymiş..Veli sohbet ederken, yolcunun dikkati velinin gömleğinin kollarına takılmış..
o kadar genişmiş ki gömlek kolları, neredeyse yere değecek.. Sohbet bitince, garib yolcu veli nin yanına yaklaşıp;
-Efendim sohbetiniz güzeldi, ama sizi dinlerken gözüm gömleğinizin kollarına takıldı, neden bu kadar bol gömleğinizin kolları
Veli tebessüm etmiş ve kollarını iki yana açarak gömlek kollarını mescide sergi yapmış ve yolcuya;
-Kusur var ise örtmek için, diye buyurmuş..
Yolcu ertesi gün, diğer kardeşin sohbetine gitmiş.. Bakmış bu velinin gömlek kolları gayet dar,
yine sohbetten sonra merakına yenik düşmüş, veliye sormuş;
-Efendim kardeşinizin gömleğinin kolu çok genişti, kusurları örtmek için böyledir buyurdu, sonra sizin gömleğinize dikkat ettim, gömleğinizin kolları ise epeyce dar.. Bu durumun hikmeti nedir acaba?
Veli zaat cevap vermiş, tebessüm ederek;
Biz kusur görmeyiz ki!
Bu iki veli zaatın verdiği cevaplar ve düşünce yapıları farklı gibi görünse de özde aynıdır..
Kusur görmemek, kusur var ise ve bunu görüyor isek bile başkası görmesin diye sevdiğinin kusurunu perdelemek..
Bu formül ikili ilişkiler için ve şahsi durumlar için daha geçerli olmalı..
Toplumsal meselelerde ise, çoğunluğun hayrına göre tavır alınmalıdır..
Sevgi; Affetmeye ihtiyaç duymamaktır.. Kusur görmez ki seven, affetsin!
Sevgi;
Emek sözü yanlıştır.. emek iş eylem içerir. Gerçek hayatta canını verse sevmeyecek olduklarımız, canınızı alsa vazgeçemediklerimiz vardır..
Sevgi anlaşmak değildir..
Sevgi, ruhların birbirine galu beladan tanışıklığı, aşinalığıdır sadece..
Günlere sığınıp meded ummak yerine, kendi günümüzü kendimiz belirleyebiliriz. İçimizden geldiği zaman en samimi halimiz ile davranmak en paha biçilmez hediyedir..