İnsanların en önemli buluşma noktası görüşleri ve halleridir. Hertürlü görüşümüz, fikrimiz, halimiz bizim kimliğimizdir.
Ben bir öğrenciyim. Ders dinlemekten, ödev yetiştirmekten çok sıkılırım. Ve bunu sık sık öğrenci arkadaşlarımla paylaşırım. Ben böyleyim, onlar da öyle, bu anlamda onlarla anlaşırım. Öğretmenlerin ödev üstüne ödev vermesine tavırlıyım. Ben yalnızca öğrenci değilim! Başka şeylere de zaman ayırmak isterim.
Ben bir futbol severim. Futbolun, sporun insana çok şey kattığına inanırım. Aşığı olduğum renkleri desteklerken, aynı renklere gönül vermiş arkadaşlarımla güle oynaya bağırırım. Rakip taraftan ses çıkınca da yeri gelir sinirlenirim. Onların başarısında hüzünlenirim.
Ben bir sevgiliyim. Sevdiğimi hep yanımda beklerim. Hüzünlendiğimde ona sarılmak, o ağladığında onu tutmak, sarmak isterim. Her düşüncemi, fikrimi paylaşırım. Ona sınırsız güvenirim. Ama onun dışında hemen hemen herkesten şüphe duyarım! Başkalarının karşısında hep temkinli davranırım. Nedenini açıklayacaksam, kendi geçmişime, dünya tarihine, gündeme dayanırım.
Ben bir milliyetciyim! Ben fikir sahibi, bir düşünen kimseyim!
Ben bir evlat, bir kardeş, torun, yeğen, arkadaş… Ben birçok insanın hayatında yer sahibiyim. Sende öyle!
Ben, benim gibi olandan, benden olandan yanayım. Sende öyle! Sizde! Hepimiz.
Doğamız bu bizim, yabancı fikirler, görüşler, duruşlar konusunda şüpheciyiz, kinciyiz, nefret bile besleyebiliriz.
Yani aslında hiçte farklı değiliz. Hepsi aynı, en temel kimliklerimiz.
İnsanız biz. En başta insan.
Ondan sonra türk veya kürt. Alevi yada sünni. Açık yada kapalı.
Budur asıl sıralama.
Önce insan. Sonra herşey ikinci sırada.
Ama gel gör ki…
tayfununkalemi.blogspot.com