geçen, uyumadan önce
bir şiir belirdi gözüme
nasıl, külçe gibi yığılmışsam artık
elim uzanmadı deftere
uyanana kadar ben,
ölmez diye ummuştum.
ölmüş.
salon,mutfak,her yerde aradım.
yok.
gitmiş işte, ölmüş.
bir vicdan azabıdır tuttu yaktı beni
öldürdüğüne pişman olan bir katil gibi,
son vazifemi yerine getiriyorum, Ölmüş Şiir.
bu senin mezarın.
sesini duyuyor gibiyim.
dudaklara değemeden, kulaktan uzanıp yüreklere dokunamadan
gözüm açık gittim diyor gibisin.
affet beni.
not; katilin.