Ellerimde huzur bulmana santimler kala
Beni terk eden kalbin sağ olsun
Ruhumu okşamasına ramak kala
Bulutların ardına saklanan
Güneş’e de aşk olsun be adam
Öylesine soluksuz ihtiyaç duyarken sıcaklığına
Kaçıyor sanki o da sen gibi
Muhtaç olunduğunu hisseden herkes gider mi?
Öyleyse eğer, yandık!
Ben sana hecesiz muhtacım be adam
Sonbahar yaprağının toprağa hayranlığı kadar
Her yaprağa bir adak adar gibi
Muhtacım sana.
Dilsiz bir çocuğun konuşma hayali gibi
Kör bir adamın gördüğü Dünya gibi
Kimsesiz bir çocuğun anne dediği resimler gibi
Muhtacım sana.
Ne bedenim ısınır sensizlikte
Ne de omzuma düşen saçlarım canlanır
Ne dilim çözülür aşkını hissedemediğim yerde
Ne gözlerim görür senin olmadığın yerde
Ağacın yaprağa hayranlığı gibi
Bülbülün güle olan aşkı gibi
Çiçeğin suya olan sevdası gibi
Muhtacım sana…