Muhtaç olduklarının tümünü ben veremem güzelim, kusura bakma.
Bu bir sitem yazısı, bir defa her şeyden önce burada bir anlaşalım.
Kendi cümlelerime hiçbir değer atfetmezken öyle Peygamber-i sıfatlar yakıştırma bana, her şeyden önce tanrının gücüne gider.
Bu sıfatı hak eden birkaç tanıdığım var onlar bile cesaret edemiyor henüz.
Dönüp bu adamlara bir şeyler zırvalamadıkları, iyi ve samimi yazdıkları için teşekkür etmem lazım bir ara. Hani dönüp yine yeniden aynı yazılarını okuduğum adamlar bunlar. Bazısını sende duymuş olabilirsin kenarda köşede blog yazarlar. Hatta biri bilmem kaç milyon okurdan sonra kitaplaşmaya karar verdi. Oturup reklamını yapacak değilim endişelenme, zaten reklamlarının yapılmasından da nefret ederler.
Belli bir birikimi edinmeden öyle hemen gelip herkes okumasın bu adamları. Sonra 1940’lardan İslamcı şairlerin 31’ci taklitlerinde bir bok görüp şiirdenden sanıyorsunuz.. Bilirsin bir şeyi herkes okudu mu sanatın bokunu çıkarma eğilimindedir bu toplumcuk. İkinci yeniyi de böyle sikip atacaksınız diye korkuyorum, ikinci yeninin ne olduğunu anlayacak bilgi varsa şayet.
Alınan oldu mu?
İyi!
Biraz daha siktirin şimdi bu yazıdan.
Yavrum, faşizm bu farkında değilsin. Duygu faşizmi, kelime faşizmi..
İnsan öldürmek hariç işlenebilecek bütün savaş suçları işlendi şiir yazmaya çalışırken. Yarın yine kariyer peşindeki üç beş ergen yeniden sözcüklerin ırzına geçecek.
20’li yaşlarında hala ergenliğinden çıkamamış zavallılar sivrisinekler gibi larvalarını bırakacak satır aralarına ki daha çok kendilerinden peydahlayabilsinler.
Sonra güzelim sen gelip bunları şiirden sayacaksın, çünkü yarım yamalak bir Cemal Süreya okumuşluğun var. Kalbimi kırıyorsun!
Teslimiyetçilikle şaircilik oynayamazsın, tezattır bu.
Teslimiyetin de tanrından başlıyor, (gerçi o başlatmıyor bunu) sonra aile, sonra toplumunun tümüne. En sonunda (hayalin değil) helalin bir adam tarafından döllendiğin için teşekkür edeceksin bu saydıklarımın bütününe.
Bunları tanrıdan, dinden falan da sayıyor olabilirsin. İstersen gene üstüne alın, hepsine hayatımın her dakikası boyunca zehir zemberek sövdüm ben.
Dedim ya, larvalarını kelime dağarcığıma ekip bir süre sonra defolabilirsin şu kapıdan. Sonra ben belki zihnimden âşık olunabilecek başka bir sen yaratırım..
Berzah
5 comments
Yavrum, faşizm bu farkında değilsin. Duygu faşizmi, kelime faşizmi..
İnsan öldürmek hariç işlenebilecek bütün savaş suçları işlendi şiir yazmaya çalışırken.Herkes aşka böyle baksa nasıl olurdu bilmiyorum 🙂 Hoş havalı ve senlik olmuş başarılı 🙂
teşekkürler Elif Kosdak..
Herkes farklı bakar aşka, benimki de böyle demek ki..
kötü bi sey dememişdim ben ama yanlıs anladın galıba
yo kötü bir şey demiş olduğunu sansam teşekkür etmezdim 🙂
2 nokta + bir parantez kullanmayınca cümlelerim olduğundan daha ağır anlaşılabiliyor. Bazı dostlarımla da başıma gelmiştir. Sorun yok herkes gibi bakmadığıma ve böyle düşündüğüne memnunum.. sevgiler hörmetler