- İki lafın belini kıramayız üzgünüm
onları bir araya getirmeyi pek
beceremem
Bir şeylerin belini kırmak haddimiz değil de
Hazır şurada yazmaya durmuşken
Yazmak fiilini – önemine binâen –
hatalarımdan ve noksanlarımdan
tenzih ederek yazmaya durmuşken,
Yazmak şöyle dursun
Hazır olmamışken adam
olamamışken hemde
Biz susarız da gözlerimiz konuşur
belki
Gözler konuşur birbiriyle sahi..
Benim gözlerim konuşur senin
gözlerinin anlamadığı olur mesele
bu değil
Konuşmaya nerden başlamalı ?
İtiraf etse gözlerim gözlerine açığa
vuramadıklarımı acaba gözlerin …
Âh sen, ve gözlerin bu konudan
tamamen habersizsiniz
Gözlerin, gözlerimden habersiz
Belki de en can alıcı nokta bu
Konuşmaya nerden başlamalı ?
kendini ifade edemediğin anlardaki
yutkunuşlarından, çocukluktan kalma ölümcül hatıraların sere serpe uzandığı aşırı koyu bakışlarından söz etmeliyim
Ve dalgalı saçlarından ..
Yıllar nasıl da yıpratmış her telini
Bükmüş boynunu orta yaşında
ihtiyarlık sarmış belini
Gözlerim hıçkırıyor derdini duyunca
sağırlar yutmuş dilini
Güldürmemiş hayat seni bana uzat elini ..
Birlikte gülmeyelim
birlikte olmayalım …