Unutulmak ve istenmemek kadar keyif verici bir şey yok. Ne insanlara yük olursun ne de yük taşırsın omuzlarında. Hep tek yürür, dünyanın güzelliklerini paylaşmazsın başkalarıyla. Ne güzel şey yalnızlık. Hep kendinle kalır kendi kendini dinlersin. Hep kendine küfreder, hep kendini tebrik edersin. Ya kendin kazanir ya da kendin kaybedersin. Kimse sana karışmaz kimse seninle yarişmaz kimse seni mutlu etmeye çalışmaz. Boş hayallere dalmaz, adam gibi yapabildiklerinle yetinirsin. Öyle delirtmez de yalnızlık kimseyi. Öyle olsaydı tanrı yaratmazdı yalnızlığı. İnsanların imrendikleri, sevdikleri hep yalnız. Demekki var bi keramet. Hadi bana güvenip inanmıyorsun, tanrıyı mı inkar ediyorsun?