Gereksiz bir düşünceydi belki de, kafamda senin için kurduğum kelebek kanatlarından ev hayalleri.. Öyle ki; senin için tüm bahar papatyalarını toplar yapraklarından elbiseler dikerdim sana, yüzünde bir damla gülümseyiş görmek için.
Sen olmayınca çıplak kalıyor tüm düşüncelerim. Saçılıyor etrafa, darma duman ediyor içimdeki yaz mevsimini.
Adını diyorum, Beril koyabilirdik oysaki kızımızın. Beril gibi aklanmış olurdu bizim de gözlerimiz. Olmadı.
Gitmen gerektiğinde tüm kelebeklerin rengi siyaha döndü. Sen sevmezdin siyahı.. Bende sevemezdim. Gitmeseydin, ölemezdim…
Kelebek Kanatlı Evler