O puslu, havalı film gecelerine benzemiyordu benim ki
Kasvetin işgaline maruz kalmış organlarım
Ve horlayan dostumla
İğrenç bir geceden geçiyordum
Olanlardan habersiz Japon balığım
Ve yorulmadan dönen fırıldak gibi
Herşeyden bir haber olmak istedim
Bunu dilemek hindular kadar garip bir kafaydı, biliyordum
Kayıplar geçti aklımın karmaşık yollarından
Koca yolun gerisinde kalanlar
Bende ordaydım, biliyordum
Köşe bankın üstünde
Kimse bilmiyor
Lakin ben o sokakların çocuğuydum
Zaman bizleri büyütmüş
Ve böyle saat dilimlerine bırakmış
Neden diye soracak oldum
Gene o kafalar geldi aklıma
Şimdi bu gecenin sessizliğini bozup
Bağırsam çekinmeden komşulardan
Duvalar dile gelir mi ?
Geçmişten bahsederler mi ?
Sonra yine hinduları anımsadım
Garip kafalardı gerçekten
Gece gibi, ben gibi…