Her insanının içinde sadece ona ait olduğunu hissettiği bir şey vardır kelimelerin anlatamayacağı kadar derinliğe sahip bir şey seni bütün yaratılıştan ayıran bir şey. En azından kendini farklı hissetme ihtiyacı vardır. Kimisi kendisinin, denizle gökyüzünü ayıran yere ulaşabileceğini bir başkası dünyayı değiştirebileceğine dair kendisinde hiç kimsede olmayan bir duygu ya da motivasyona sahip olduğunu zanneder ama işin gerçeği öyle midir? Belirli bir olgunluk seviyesine ulaştıktan sonra bizzat hayat tarafından karnına atılan tekmelerin ağrısına dayanamayacak duruma geldikten sonra akan gözyaşlarının bedenindeki bütün iliklerine kadar doldurup taşırdıktan sonra gelen o his tıpkı Raskolnikovun Napolyon veya Hz. Muhammed gibi olağanüstü insan olarak gördüğü insanlarda olan özel şeyin kendisinde olmadığını anladıktan sonra yaşadığı derinden acı gibi hissetmek kabine bir hançer gibi saplanıyor. Böyle bir durumda bende niye o olağanüstü insanların sahip olduğu o tür özel şey niye yok diye sorgulanıyor bu durumda belki de denilecek en doğru şey her insanlar özeldir ama bazıları diğerlerinden daha özeldir.