Yaşamak ümidiyle doldum yeniden sevgilim, kalbin kimin aşk serüveninde masallara yanaşan bir can oluyor bilmiyorum ama hayatımın ılık yıkanışlarında mutlulukları tertemiz yaptı varlığından azıcık selam veren kanaatlarla mahkum olduğum halin…
Demek sendin hayat, demek sendin. Olmuyordu, olamıyordu ama güzeldi seninle hayat, demek yine beni yaşatmak için geldin…
Başka hiçbir şey olamayacağımızı biliyorum yabancılaşmaktan başka. Yabani nefretin utanç dolu aşkımın katili olacak her zamanki gibi. Olsun, kısa da olsa, çok az da olsa Ne olur biraz kal. Seni o kadar çok özledim ki. Yeniden kendime sarılıp saçlarımdan öpüp mutluluğun elini sıktım sanki. Ufacık varlığın büyük mutluluklar sundu bana yeniden; gideceksen de biraz kal, ne olur kal, çok özledim kal da bir soluklan da hayatımda; bir gör de seni nasıl sevdiğimi, öyle git.
Bir arada olamayacağımızı biliyorum. Sadece selam evinden merhaba lüksünü sahiplenmem için ve biraz da olsa mutlu olabilmem için kal. Çok yaşlandım sensiz; yaşlarım gözlerimden nasipten ötesi yok yaslı kirpikleri çaldıkça.
O kadar çok özledim ki, o kadar çok sevdim ki; Yeniden ölmeye hazır değilim.
Böyle de güzelsin, hep güzeldin, ben kendime çok çirkin kaldım. Kabulüm, yıkmaman gereken duvarlar yalnızca senin. Sen beni, benim seni sevdiğim kadar çok sevebilseydin zaten, aşk hep bizimdi.
Senin olmak İçin beni feda ettiğim yılların hatırına da olsa yalvarırım biraz daha kal. Ne olur kal. Birazcık daha. Ben kendimden kaçan senli hayaller kurarken yalvarırım beni bana bırak da öyle git…
Dilara AKSOY