Yüreğimin derinlerindeki seni çıkarıyorum. Acı içinde bir aşk ne bu ısrar!
Kendime yöneliyorum. Ne çok sen var bende. Bana ait olmayan binlerce sen. Değersiz vücudumun içinde savruluyorlar. İçimden bir sen çıkıyor. Yüreğimde bir uyuşukluk. Bulutların içinde beyazlıklar. Aşk. Bizim için her şeyden önce bu.
Daha da sabredeyim mi? Yüzünün arkasına gizlenen küstah bir gülümseme. Cıvıl cıvıl gözler, hareketsiz beden. Sevilemedim diyor, ben de sevemedim. Sen niçin bekledin?
Hafiften bir gurur giriyor aramıza. Bana bir şey söyle. Hani benim şiirlerim?
Satırlarımın arasında bir ölü. Ben onu tanıdım. Aşkın en sevilesiydi. Beni bin defa kalbinde gezdirdi.
Ne acı şey!