İntiba, gerçekten çok acımasız bir kelime, dilimizdeki. Belli değil mi zaten, kazanması yıllar sürebilen fakat kaybetmesi sadece bir an`a bağlı olabilmesinden?
Düşünsenize bir arkadaşınız veya sevgiliniz ya da sizin için kıymetli olan biri fark etmez, yıllara dayanan bir sohbet bir muhabbet yeri geliyor bir an`da gidiveriyor. Nerede yıllara dayanan karşılıklı güven, nerede yıllara dayanan ve sağlam zemine kurulduğuna inanılan ilişkiler? Hepsi sadece bir an`a kurban gidiyor zaman zaman. Bir hata yapmayagörün yeter ki.
Tahammül sınırlarımızın sınırları daraldı çoktan ve bizler, hatayı affedemeyen bireyler olduk, hem de hata yapan, yapabilen bireyler olarak. Trajikomik bir halde hallerimiz. Diyeceğim o ki, güvenmeyelim `intiba`larımıza çünkü pek vicdansızlar geçmiş yıllarımıza.