beyaz örtüsüyle nice soyut vadiler,
İncecik bir ırmağın gövdesinde devindiler.
Beyaz akşam girintileri ve sokak aralarındaki kuytular…
İnce bacaklı böceklerin yassı gözlerinden duydular.
Issız dudakların , titreyen ince sesli harfleri,
Boğuk bir gramafonun yokluğunda tiz keman sesleri ,
Rüzgarın yırtık kulaklarında bir döngüye kapılan duygular…
Esinlenmiş bir antik çağ filozofu ,
Kendinden geçmiş ahvali yağmur ile kurular.
/ Gökhan idikut /