Yanyana omuz omuza düşlerimiz vardı.Bir tanesi yeryüzünde diğeri ise öbür yüzünde, ama bilemezdim onun da hayalim gibi 2 yüzünün olduğunu.Zaten başına ne gelirse senin ya bilemediğinden ya da birini çok bildim dediğinden.Kar vardı artık, matem sokaklarımda.Kış gelmiş yerleşmiş ,her mevsimin yerini almışçasına. Rüzgarı sert artık,soğu acı iliklerin uyumuş,hissiyat mı? o da ne?adın ne ? sen kimsin?Ben nerdeyim?Neden soru soruyorum? İşte böyle hatırlamıyorum hissiyatımı,hayatımı,aklımı…
Üşümek var şimdi,senli misalleri soran arkadaşlarıma karşı.