Bu ruh öyle bir şey ki,
Bedenin ne kadar iyi olursa olsun,
Ruhun senden alınıp, koparıldığında
-bir çiçek misali-
Anlamı olmuyor,
Hiçbir şeyin..
Ne mutluluk,
Ne hüzün,
Tam bir hiç.
Tam bir depresyonlu gibi.
Bu kadar.
Soğuk bir bedende atmaya çalışan kalbinle,
Hissizlikten ibaret oluveriyorsun.
O yüzden insan,
Zaman zaman şu duayı ağzına pelesenk etmeli:
‘’Allahım, kalbim atmaya devam ederken ruhumu benden kopartma..’’