ben evimi sırtımda taşıyorum
duvarlarım da yok , sınırlarım da
başımın üstünde gök kubbe
her yer benim aslında
misafirdir herkes
gönlümün baş köşesinde
dekor değil ağaçlar, kuşlar
deniz yanıbaşımda
birkaç adımlık mesafade
geceleri karanlığı dert etmem
yıldızları da asmışım tavanıma
gözlerim en güzelinde manzaranın
en güzelinde
rüyalar ormanındayım şu aralar
yolunuz düşerse beklerim
gerçeklerden çok uzakta
düşlerin tam içinde…