Şehrin ışıkları aydınlatıyor her yeri
Her şey benimle sanki
Birkaç şeyin dışında;
Gözlerin,
Ellerin,
Kalbin,
Ve de Kalbim…
Unutma, sen çalmıştın!
Çalıp gitmiştin
Şimdi alamıyorum kalbimi
Alamayınca rahat nefes alamıyorum
Gülüp ağlayamıyorum
Aldın elimden bir kalemde her şeyi
Gülleri koklayınca dikensiz olanları seçiyorum
Fakat yine de batıyor bir şeyler
Elime değil;
Kalbime…
Şehrimde tek bir şey çarpıyor gözüme
Kalpler elbet buluşuyor bir yerlerde
Merak ediyorum
Benim,
Bizim kalbimizde buluşur mu?
Duacıyım
Tek çare bu
Ya kalbimi bana geri ver,
Ya da sen gel
Ya ellerini uzat tutayım,
Ya da bana beni geri ver,
Eski benliğime kavuşayım
Şehrin ışıkları bir bir yanıyor
Herkes mutlu mu?
Yoksa onlar da bir şeyler bekliyorlar mı?
Tek çarem kalbimi geri istemek
Ya da senin gözlerinin gözlerime bakacağı,
Yüzünün hayallerimden daha da güzel görüneceği,
Ellerinin ellerimi tutacağı günü beklemek…
Derbeder Oldum
Son nefesler bunlar
Ya bu diyardan göçmek,
Ya da seni senden istemek
Bana beni,
Bana seni,
Bana kalbini,
Bana kalbimi ver
Yoksa yaşamak sandığın kadar kolay değil
Bir tebessümün bile diken gibi battığı,
Bir kadehin bile içimi rahatlatmadığı,
Kendimi aradığım dünyada
Bana her şeyimi geri ver
Yoksa inan yaşayamam…
Dilâra AKSOY