Eskisi gibi değil artık!
Gökyüzü küçülmüyor gözlerimde,
Sığdıramıyorum yeryüzünü sineme,
Gece ve gündüz birbirini kovalamıyor,
Saatler harcanıyor hırçın bir ibrenin elinde…
Eskisi gibi değil artık!
Mor rengini sevmiyorum eskisi kadar,
Eskisi kadar imrenmiyorum kırlangıçlara,
Uyumadan önce dolunayı seyretmiyorum,
Kahve de dokunur oldu mideme, artık içmiyorum….
Eskisi gibi değil artık!
Şarkılar eksiliyor günden güne,
Sersemliyor melodiler,
Aklını kaçırmış masallar uydurmuyorum,
Defterimin arasında karanfil kurutmuyorum,
Şiirlerimin altına tarih yazmıyorum,
Şiirlerim zamanın savurganlığına meydan okumuyor artık!
Küçük bir çocuğun bakışları sarmıyor yaralarımı
Kelimelere bürünmüş bir el taramıyor saçlarımı
Gözlerinden düşüyorum kupkuru bir damla ile
Avuçlarından içtiğim tesnim değil artık!
Eskisi gibi değil artık!
Sevgi sözcükleri o kadar kolay düşmüyor dile
O kadar kolay gülmüyorum
Şükranlarım yerini isyana bırakıyor.
Ve o isyan!
Ve o aldanış! Haddini aşıyor dağların…
Ölümden korkuyorum artık!
Gözü karalığı bırakmış karla kaplı kara yüreğim,
Hayat alkış çalıyor hüzünlerime,
Kabuslarım ise, geceleri tek misafirim…
Eskisi gibi değil artık!
Sokaklarda azılı bir ilhamın ayak sesleri,
Salıncağa bindiğimde ayaklarımı sallamıyorum çocukça,
İşin aslı artık salıncağa binmiyorum…
Bülbüller büyülemiyor beni,
Güle yazdığı nameleri umursamıyorum artık!…
Eskisi gibi değil artık!
Yaseminler sürünmüyorum tenime,
Sığınmıyorum artık hayallere,
Uykusuzluktan bıkmıyorum… uyumaktan da,
“Bundan böyle” demiyorum hiç,
Olacağına bırakıyorum olmayacakları artık…
Yalana lüzum yok, zor oldu anlamak;
Eskisi gibi değilmiş artık!