Hayat bazen bizi zorlar, yorar başımıza gelen birçok şey bizi bizden uzaklakştırır. Olduğumuz dışına iter. Düşüp düşmemek bizim çekişmemiz, kavgamız olur. Bu iki döngü arasında medcezirler yaşarız. Bazen bile bile düşmek isteriz . Çünkü dayanacak zorlayacak gücü kendimizde bulamayız ,hissedemeyiz. Düşmeyin zorlayın demeyeceğim. Düşünülenin aksine; düşün ve dibi görün. Artık sizin için her şey daha çözülebilir düzeye gelecektir. Düşün ve düşünün kalkmaya hazır olduğunuzda başta sizi sizden uzaklaştıran etken şimdi sizi kendiniz yapıyor olacak. Hep yukarıya bakmasın gözünüz bazen düştüğünüz yere bakın ve kalkarken beraberinizde kaldırdığınız şeyleri düşünün.