Sevdiği adama dönerek dedi:
Dur!
ve sessizce,
Kalabilirsin.
eğildi usulca, yerdeki cam parçalarını topladı.
gitmeliyim dedi,sevdiği kadına uzaklara…
gözden baîd, gönülden ırak topraklara…
belki kanadı kırık kuşa kanat olurum,
yetim çocuklara bir baba…
Dur gitme dedi sevdiği kadın! dokundu dudaklarına, saçlarına ve gözyaşlarıyla, gözlerine…
ve düşünmeden dedi: beni de al yanına! hem bu firak-ı kaldıramaz bu gönül…
Tuttu ellerinden, sevdiği adam öptü, kokladı
Keşke bu sıcak ellerde hep olsa yanımda! ama kalamam! bırakmazlar beni burada! yaşatmazlar bu diyarlarda…
Açıldı kapı ansızın, gelen kimdi acaba? anamdır dedi sevdiği kadın, hep olmuştur yanımda. korkma görmez gözleri ne seni nede beni…
Özleyeceğim seni sonsuza dek… ölmeyeceğim sana kavuşana dek… dedi sevdiği kadın.
sevmeyeceğim senden öte yar…
döneceğim elbet bir gün canana yar…dedi sevdiği adam.
açık kapıdan çıkıverdi ardına bakmadan, bakamadan! zifiri gecede yoldaş oldu karanlığa. hıçkıra hıçkıra ağlayarak düştü yollara…
Devam edecek…