-
Bir varmış, bir yokmuş ile başladı benim hikayem. Varlığımı Nâzım’ın memleketine, yokluğumu Turgut’un göğüne sakladım, bulabilene aşk olsun. Gündüzüm de memleket, gecem de gök gibi karanlıktım. Ne Nâzım’ın memleketi sahip çıktı, ne Turgut’un göğü… Kimse bulamayacak biliyorum, kimse aramayacak çünkü.
Bir varmış, bir yokmuş ile başladı benim hikayem. Varlığımı Filistin’li bir çocuğun gülüşüne sakladım, yokluğumu deniz mavisi gözlerine. Gündüzüm Filistin’li çocuğun gülmesi gibi ortaya çıkması imkansız, gecem mavi gözlerin de anne aramak gibi hüzünlü. Ne sen sahip çıktın, ne de o… Biliyorum kimse gelmeyecek, elimden tutup kaldırmaya.
Bir varmış, bir yokmuş ile başladı benim hikayem. Varlığımı 14 yaşında bir kız çocuğunun gelinliğine sakladım, yokluğumu 60 yaşında bir adamın vicdanına. Gündüzüm zulüm, gecem ölümdü. Ne senin sesin çıktı, ne onun…
- Ne Nâzım sahip çıktı bana ne Turgut.
2 comments
Çok beğendim arkadaşım,kalemine sağlık.
Çok teşekkür ederim 🙂