Denizimi yorgun
Yoksa ayaklarımızın altından akıp giden
Kendisi mi bu şehrin
Beton duvarlarımı görmemizi engelleyen gökyüzünü
Bir yağmur yağsa şimdi yıkılır mı sis perdeleri
Görebilir miyiz yeniden mavilikleri
Hayır
Yaşamak bu kadar zor olmamalı
Islanmış kaldırımları, görünüşte renkli ancak
İçinde sensizliği barındıran kalabalığı,
Dilencileri, umut ve kaygıları ve unutulmuş yaşlıları,
Yolculukları anlamsızlaştıran otobüsleri…
Güneşi her gün doğurmaya mecbur sancılarıyla
Alıp bizi bir kenara atmamalı hayat.
2 comments
Gölgeleri üzerime düşen sokak lambalarını,
Kömürden kararmış kaldırımları,
Yeryüzünden gökyüzünüzü
Kafamı kaldırsam görür müyüm ki
devamı gibi olmuş.