Bir parca caliyor aklimda boncuk gozlerin,hayalin dans ediyor odamda seni ariyor gözlerim,sesinin ince bugusuna hasret kulaklarim… Gözlerime bakip dans ederek tutturdugun bu parca iste gecemi gec eden. Bu gece de ozlemisim tum benligimle seni. Özlemek, sensizligi hissetmek taaa en derin de her geçen gün daha da derinleserek aciyarak…sensizlik, yağmur ortasinda islanmis bir encegin annesine haykirisi gibi bir caresizlik tarifi olmayan.Sensizlik bilinmeyen bir ıssizlik.anlamsizlik. Sensizlik,bu gece de sana doyamamak ruyalarinda da seninle olmak sarilmak sana,kokunu cekmek son nefesine kadar yuzunun guzelligini izlemek kirpiklerini saymak yuzunu oksamak bir deniz kiyisinda… Oylece kalmak sicakliginla seni kaybetmemek icin asla uyanmayi istememek. Sabah oldugunda gozlerimi sensizlige acmak hissizlesmek senin yoklugunla pisman olmak,olmadigini hatirlamak. Yine gecen bir gun yine bir gece ve sonrasinda yine bir gunduz boyle geciyor gecmeye cabalayan ama gecmeyen gecelerim seni andigim sen dolu gunlerle…