Sensiz sayamadığım bilmem kaçıncı gün bugün . Ne zaman merak etsem seni kaleme sarıldım. Ruhumdakileri bir bir döktüm boş kağıtlara. Çünkü birgün kavuşmalarımızın bu acımasız satırlarda olacağını biliyordum. Okuyorsun işte beni. Acıdı değil mi yüreğin? Kalemimden düşen her kelimem ayrı ayrı gözyaşlarımla ıslandı sana kavuşabilmek için. Beni darmadağın ederek geldiler sana… Gitme diye çırpınan her kelimem zamanla düşman kesildiler bana. Ben nasıl ki senin yüreğine zor geldim. Senin de acın dar geldi gönül kabıma… Taşıyamadım.
Sensiz sayamadığım bilmem kaçıncı gün bugün… Yaşadığım şehir aylardır hic bu kadar anlamsızlasmamıstı. Umutsuzca döndüğüm köşe başlarında gördüğüm yabancı her yüz sendin oysa